Thema deze maand: Vrijheid! Met een interview met Antoinette van Elst.
Amnesty Lelystad: juist nu actie nodig!
Amnesty International is werkt in 150 landen om daar o.a. de vinger aan de pols te houden voor wat betreft gevangenschap, martelingen en executies, mensenrechten zoals vastgelegd in de Universele verklaring van de rechten van de mens. De kaars, omwikkeld met prikkeldraad (‘het is beter een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken’) is het symbool voor de organisatie die al heel view lang het baken is in de strijd voor vrijheid. Daarom hier een interview met de Antoinette van Elst, jarenlang gedreven voorzitter van de afdeling Lelystad. De coronacrisis maakt ook het werk van Amnesty nog relevanter.
Hoe is Amnesty International (AI) hier in Lelystad gestart? ‘In 1975 zijn een aantal mensen in Lelystad een schrijfgroep van AI begonnen. Later werd dit een actiegroep. Toen ik in Lelystad kwam wonen ben ik naar een schrijfavond in de KUBUS geweest die de Amnesty-actiegroep iedere maand hield. Daar heb ik mij aangemeld als lid en ben dat nu alweer 30 jaar. Ik ben nu ongeveer 10 jaar voorzitter van de Amnestygroep Lelystad. Maar uiteraard doe ik het niet alleen. De groep bestaat verder uit: Miep de Smidt, Pien Boekema, Marjon Lodder, Karel Schong en Paulien Puijpe.’
Hoeveel leden telt Amnesty Lelystad?
‘De Amnestygroep Lelystad heeft steeds genoeg leden gehad om allerlei grote en kleine acties te organiseren. Wij stonden maandelijks met een kraam in het centrum, organiseerden schrijfavonden, gingen naar scholen. De laatste 10 jaar zijn we aan het krimpen. De leden worden ouder en jongeren zijn moeilijk bij de groep te trekken. Ook zijn mensen minder bereid om zich vast te leggen voor langere tijd. Dit is een landelijke trend, helaas. Wij kunnen dus nieuwe leden gebruiken!’
Wat motiveert je?
‘Het werken voor Amnesty International sprak mij aan omdat je iets kan doen voor een ander. In het begin door een brief te schrijven om een gewetensgevangene vrij te krijgen, later ook door andere mensen warm te laten lopen om mee te doen met de acties die Amnesty Lelystad organiseert. Vrijheid is belangrijk voor mij: om in een land te wonen waar democratie goed geregeld is, als vrouw om een beroep uit te kunnen oefenen en zelfstandig te kunnen zijn, om te kunnen zeggen wat je wilt als je het ergens niet mee eens bent, om voor mensen op te komen die die vrijheid niet hebben, omdat je geraakt bent door de gevaren die zij lopen als zij opkomen voor hun mensenrechten.’
Wat doen jullie momenteel allemaal en met welke partners?
‘Ons doel is om de mensen in Lelystad te informeren over het werk van Amnesty in de hoop dat zij regelmatig iets gaan doen voor de organisatie. Dat doen wij door ergens in de stad te staan met een kraam. Ook gaan wij naar de scholen voor basis-en voortgezet onderwijs. Wij werken o.a. samen met de Wereldwinkel Lelystad en zijn aangesloten bij de Stal (Stichting Activiteiten centrum Lelystad). Door deze samenwerking kunnen wij ook activiteiten organiseren vanuit het winkelpand .Op de Fairtradedagen staan wij zij aan zij. Ook actiemateriaal kunnen wij daar neerleggen. We zijn blij dat deze unieke samenwerking straks door gaat in de nieuwe Stichting deze zomer. Ook met de Flevomeer Bibliotheek hebben we goed contact. In december hebben wij verschillende keren een grote schrijfactie gevoerd vanuit de hal bij de bieb.’ Slagen jullie erin jongeren te betrekken? ‘Landelijk is AI erg actief op muziekfestivals (Lowlands, Pinkpop, enz.). Met ludieke stands betrekken zij de jeugd. Er is een erg actieve groep Jongeren en Educatie. Wij worden door hen ondersteund met lesmateriaal voor basis- en voortgezet onderwijs. Ook bieden zij cursussen aan voor scholenwerkers. Wij gaan af en toe naar een school om een gastles te geven als wij daarvoor worden gevraagd. Dat is heel fijn om te doen. Wij hebben een paar keer jongeren bij onze groep gehad, maar door studie verdwenen zij weer. Doordat wij nu met weinig leden zijn is het moeilijk om veel verschillende activiteiten te organiseren, zodat wij keuzes moeten maken in wat wij doen.’
Is er verbetering van de mensenrechten wereldwijd?
‘Ja, er zijn successen, maar helaas zijn er nog steeds veel landen waar mensenrechten worden geschonden. Door de social media horen we meer over misstanden. Maar in sommige landen zorgt het gebruik hiervan er helaas ook vaak voor, dat de mensen gevaar lopen. Er zijn ook meer zorgen. Denk aan landen als Hongarije en Rusland, waar de persvrijheid steeds meer wordt beperkt. Een positief punt: Amnesty Nederland is in Hongarije actief met het coachen van studentengroepen, zodat zij meer leren over mensenrechten. De werkwijze van AI is in de loop van de jaren veranderd: van brieven schrijven voor gewetensgevangenen zijn er nu meer complexe zaken waar Amnesty zich voor inzet. Ook in Nederland volgt Amnesty zaken waarin de mensenrechten in het geding kunnen komen, denk bij voorbeeld aan het recht van demonstratie, waar groepen elkaar te lijf gaan (de Zwarte Pietendiscussie). Maar denk ook aan Bedrijven en mensenrechten: de macht en invloed van multinationals, met als gevolg dwangarbeid, huisuitzettingen, landonteigening. Dan roept Amnesty hen ter verantwoording. Of Discriminatie van etnische minderheden, van vrouwen, van LHBTI-ers overal op de wereld. Amnesty waakt over hun rechten. Denk ook aan Mensenrechteneducatie: bewustwording creëren in Nederland en het buitenland, bijvoorbeeld door politieagenten te trainen (Police and Human Rights Program).’
Wat kunnen jullie doen ook nu tijdens de coronacrisis? ‘We roepen juist nu mensen op een brief of kaartje te sturen, een petitie te tekenen, een minicollege te volgen of het maandblad Wordt vervolgd te lezen. Als je in actie wil komen kun je op Amnesty.nl veel voorbeelden vinden van mensen die hulp nodig hebben. Je kunt ook onze plaatselijke groep versterken: wordt scholenwerker, zodat wij door kunnen gaan met ons werk. En voor vragen kun je altijd bij mij terecht: Antoinette van Elst, contactpersoon van de Amnestygroep Lelystad. T0320-242769.’
Thema deze maand: Vrijheid! Met een interview met Antoinette van Elst.
Amnesty Lelystad: juist nu actie nodig!
Amnesty International is werkt in 150 landen om daar o.a. de vinger aan de pols te houden voor wat betreft gevangenschap, martelingen en executies, mensenrechten zoals vastgelegd in de Universele verklaring van de rechten van de mens. De kaars, omwikkeld met prikkeldraad (‘het is beter een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken’) is het symbool voor de organisatie die al heel view lang het baken is in de strijd voor vrijheid. Daarom hier een interview met de Antoinette van Elst, jarenlang gedreven voorzitter van de afdeling Lelystad. De coronacrisis maakt ook het werk van Amnesty nog relevanter.
Hoe is Amnesty International (AI) hier in Lelystad gestart? ‘In 1975 zijn een aantal mensen in Lelystad een schrijfgroep van AI begonnen. Later werd dit een actiegroep. Toen ik in Lelystad kwam wonen ben ik naar een schrijfavond in de KUBUS geweest die de Amnesty-actiegroep iedere maand hield. Daar heb ik mij aangemeld als lid en ben dat nu alweer 30 jaar. Ik ben nu ongeveer 10 jaar voorzitter van de Amnestygroep Lelystad. Maar uiteraard doe ik het niet alleen. De groep bestaat verder uit: Miep de Smidt, Pien Boekema, Marjon Lodder, Karel Schong en Paulien Puijpe.’
Hoeveel leden telt Amnesty Lelystad?
‘De Amnestygroep Lelystad heeft steeds genoeg leden gehad om allerlei grote en kleine acties te organiseren. Wij stonden maandelijks met een kraam in het centrum, organiseerden schrijfavonden, gingen naar scholen. De laatste 10 jaar zijn we aan het krimpen. De leden worden ouder en jongeren zijn moeilijk bij de groep te trekken. Ook zijn mensen minder bereid om zich vast te leggen voor langere tijd. Dit is een landelijke trend, helaas. Wij kunnen dus nieuwe leden gebruiken!’
Wat motiveert je?
‘Het werken voor Amnesty International sprak mij aan omdat je iets kan doen voor een ander. In het begin door een brief te schrijven om een gewetensgevangene vrij te krijgen, later ook door andere mensen warm te laten lopen om mee te doen met de acties die Amnesty Lelystad organiseert. Vrijheid is belangrijk voor mij: om in een land te wonen waar democratie goed geregeld is, als vrouw om een beroep uit te kunnen oefenen en zelfstandig te kunnen zijn, om te kunnen zeggen wat je wilt als je het ergens niet mee eens bent, om voor mensen op te komen die die vrijheid niet hebben, omdat je geraakt bent door de gevaren die zij lopen als zij opkomen voor hun mensenrechten.’
Wat doen jullie momenteel allemaal en met welke partners?
‘Ons doel is om de mensen in Lelystad te informeren over het werk van Amnesty in de hoop dat zij regelmatig iets gaan doen voor de organisatie. Dat doen wij door ergens in de stad te staan met een kraam. Ook gaan wij naar de scholen voor basis-en voortgezet onderwijs. Wij werken o.a. samen met de Wereldwinkel Lelystad en zijn aangesloten bij de Stal (Stichting Activiteiten centrum Lelystad). Door deze samenwerking kunnen wij ook activiteiten organiseren vanuit het winkelpand .Op de Fairtradedagen staan wij zij aan zij. Ook actiemateriaal kunnen wij daar neerleggen. We zijn blij dat deze unieke samenwerking straks door gaat in de nieuwe Stichting deze zomer. Ook met de Flevomeer Bibliotheek hebben we goed contact. In december hebben wij verschillende keren een grote schrijfactie gevoerd vanuit de hal bij de bieb.’ Slagen jullie erin jongeren te betrekken? ‘Landelijk is AI erg actief op muziekfestivals (Lowlands, Pinkpop, enz.). Met ludieke stands betrekken zij de jeugd. Er is een erg actieve groep Jongeren en Educatie. Wij worden door hen ondersteund met lesmateriaal voor basis- en voortgezet onderwijs. Ook bieden zij cursussen aan voor scholenwerkers. Wij gaan af en toe naar een school om een gastles te geven als wij daarvoor worden gevraagd. Dat is heel fijn om te doen. Wij hebben een paar keer jongeren bij onze groep gehad, maar door studie verdwenen zij weer. Doordat wij nu met weinig leden zijn is het moeilijk om veel verschillende activiteiten te organiseren, zodat wij keuzes moeten maken in wat wij doen.’
Is er verbetering van de mensenrechten wereldwijd?
‘Ja, er zijn successen, maar helaas zijn er nog steeds veel landen waar mensenrechten worden geschonden. Door de social media horen we meer over misstanden. Maar in sommige landen zorgt het gebruik hiervan er helaas ook vaak voor, dat de mensen gevaar lopen. Er zijn ook meer zorgen. Denk aan landen als Hongarije en Rusland, waar de persvrijheid steeds meer wordt beperkt. Een positief punt: Amnesty Nederland is in Hongarije actief met het coachen van studentengroepen, zodat zij meer leren over mensenrechten. De werkwijze van AI is in de loop van de jaren veranderd: van brieven schrijven voor gewetensgevangenen zijn er nu meer complexe zaken waar Amnesty zich voor inzet. Ook in Nederland volgt Amnesty zaken waarin de mensenrechten in het geding kunnen komen, denk bij voorbeeld aan het recht van demonstratie, waar groepen elkaar te lijf gaan (de Zwarte Pietendiscussie). Maar denk ook aan Bedrijven en mensenrechten: de macht en invloed van multinationals, met als gevolg dwangarbeid, huisuitzettingen, landonteigening. Dan roept Amnesty hen ter verantwoording. Of Discriminatie van etnische minderheden, van vrouwen, van LHBTI-ers overal op de wereld. Amnesty waakt over hun rechten. Denk ook aan Mensenrechteneducatie: bewustwording creëren in Nederland en het buitenland, bijvoorbeeld door politieagenten te trainen (Police and Human Rights Program).’
Wat kunnen jullie doen ook nu tijdens de coronacrisis? ‘We roepen juist nu mensen op een brief of kaartje te sturen, een petitie te tekenen, een minicollege te volgen of het maandblad Wordt vervolgd te lezen. Als je in actie wil komen kun je op Amnesty.nl veel voorbeelden vinden van mensen die hulp nodig hebben. Je kunt ook onze plaatselijke groep versterken: wordt scholenwerker, zodat wij door kunnen gaan met ons werk. En voor vragen kun je altijd bij mij terecht: Antoinette van Elst, contactpersoon van de Amnestygroep Lelystad. T0320-242769.’